สินทรัพย์ดิจิทัลนั้นตามพ.ร.ก.สินทรัพย์ดิจิทัลแล้วมีด้วยกัน 2 ประเภทอย่างแรกคือ คริปโทเคอร์เรนซี (Coin) และอีกอย่างคือ โทเคนดิจิทัล (Token) สำหรับโทเคนดิจิทัลหรือเรียกสั้นๆ ว่าโทเคนเฉยๆนั้นหมายถึง หน่วยเก็บมูลค่าทางดิจิทัลที่ถูกออกโดยบริษัทต่างๆ ผ่าน blockchain ซึ่งโทเคนอาจแสดงถึงสิทธิในความเป็นเจ้าของต่ออะไรบางอย่างหรือเป็นเครื่องมือในการใช้งานตัวระบบ blockchain ซึ่งโทเคนสามารถจำแนกได้ตามรูปแบบการใช้งานหรือตัวคุณสมบัติของโทเคน

1. แบ่งตามรูปแบบการใช้งาน
   • Utility token = โทเคนสำหรับการใช้งาน blockchain นั้นๆหรือมีประโยชน์ในการใช้สอยบนระบบ อาทิ BNB เป็นเหรียญที่ถูกสร้างขึ้นโดย Binance โดยผู้ใช้สามารถใช้ BNB เป็นส่วนลดค่าธรรมเนียมในการเทรดบน binance ได้ เข้าร่วม ICO ของ binance ได้ หรือแม้กระทั่งใช้เป็นค่าธรรมเนียมในการทำธุรกรรมบน binance chain เองก็ตาม
   • Security token = โทเคนตัวแทนสินทรัพย์ต่างๆ สำหรับให้ผู้ร่วมลงทุนได้สิทธิในการลงทุนใน ICO ต่างๆ ซึ่งตัวโทเคนจะเป็นตัวกำหนดสิทธิในการลงทุนให้ผู้ถือครอง

2. แบ่งตามคุณสมบัติของโทเคน
   • Fungible token =โทเคนที่ไม่มีลักษณะเฉพาะตัว ซึ่งแต่ละโทเคนจะมีมูลค่าและคุณสมบัติเหมือนกันทุกประการ ตัวอย่างเช่น เหรียญ ETH แต่ละเหรียญที่มีมูลค่าและคุณสมบัติเหมือนกันทั้งหมด หรือ ธนบัตร 100 บาท เมื่อนำธนบัตร 100 บาทไปแลกกับธนบัตร 100 บาทอีกใบหนึ่ง มูลค่าก็ไม่ได้ลดลงและทั้ง 2 ใบก็สามารถใช้แทนกันได้
   • Non-fungible token = โทเคนที่ไม่สามารถแลกเปลี่ยนได้ เพราะตัว Non-fungible token หรือ NFT นั้นจะเป็นโทเคนที่มีความเป็นเอกลักษณ์โดยแต่ละ NFT นั้นจะมีมูลค่าไม่เหมือนกัน โดยตัวอย่างที่เห็นได้ชัดๆคือ NFT ที่เป็นภาพศิลปะต่างๆ ที่ถ้าจะมีความเป็นเอกลักษณ์รวมถึงมูลค่าในตัวที่แตกต่างกันอย่างชัดเจน